Ik word geïnspireerd door onverwachte en nieuwe verbindingen, vooral als ik ervaar dat twee van mijn passies die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben toch zoveel gelijkenissen vertonen. En mode en politiek zijn mijn twee belangrijkste passies. Ik ben jarenlang actief geweest in de politiek, als bestuurslid van een politieke partij maar ook als gemeenteraadslid. Deze betrokkenheid heeft onder andere geleid tot mijn huidige betrokkenheid bij diverse organisaties. Natuurlijk volg ik ook via alle media nog steeds de politiek van dag tot dag, op lokaal en regionaal niveau en heb daarover zo mijn opvattingen.
En dan de mode, nog steeds wil ik later, als ik groot ben, mijn eigen modeconcept ontwikkelen en op de markt brengen en tot die tijd ben ik een gretige consument. Dat blijkt wel uit mijn overvloedige walk in closet of walk in room. Ook nu kan ik niet wachten op alle nieuwe collecties die deze weken weer de winkels bestormen.
Maar politiek en mode lijken op elkaar, althans zouden dat naar mijn mening meer moeten doen. Ik zie nu te veel vertegenwoordigende politici die de indruk wekken alsof al het nieuwe beleid er zomaar er ineens is, waardoor zij wel moeten reageren op alle incidenten die zich dagelijks voordoen. Zij gedragen zich als consument terwijl eigenlijk wij, de burgers, de consumenten zouden moeten zijn.
Maar die insteek klopt niet. Over elk kledingstuk dat in de winkels komt te liggen is immers nagedacht. En behoorlijk lang ook. Immers deze maanden worden overal ter wereld de fashion weeks gehouden voor de collecties voor spring/summer 2011. De kleding wordt dan gepresenteerd dus dat betekent dat ze al minstens een half jaar eerder op de tekentafel zijn bedacht.
Dit zouden politici ook veel meer moeten doen. Niet de consument willen zijn maar de ontwerper. Nadenken over hoe onze maatschappij er over een aantal jaren uit gaat zien, welke trends bepalend zijn voor de komende jaren. Welke onderwerpen de inwoners van ons land belangrijk vinden, niet morgen maar overmorgen, volgend jaar en over een nog langere periode.
Korte termijn denken kan tot niets anders leiden dan dat wat de Zara en H&M doen, collecties kopiëren! Beleid kopiëren. Alle originaliteit is dan verdwenen.
De politiek moet het beleid maken en nu al nadenken over hoe we onze maatschappij het komende decennium gaan inrichten. Dat betekent ook dat je aan marketing moet doen. Want het is niet altijd gemakkelijk om het goed uit te leggen. We hebben politici nodig die dat kunnen en durven. Die niet bang zijn om voorop te lopen.
En de ambtenaren? Zij zijn de patroontekenaars, de coupeuses, de stoffenleveranciers, de fabrikanten. Zij denken mee met de ontwerpers. Zij corrigeren de weeffouten. Zij gaan op zoek naar de beste stoffen.
Teveel ambtenaren zijn de ontwerpers geworden en willen die rol niet meer kwijt. Maar ze missen een aantal essentiële eigenschappen die de echte ontwerper onderscheidt van de rest: hij durft risico’s te nemen, is overtuigd van zijn eigen ontwerp, is authentiek en vooral niet bang voor kritiek of commentaar.
Er zijn maar weinig naaisters die ooit zelf een succesvol ontwerper worden. En zij weten dat! Zo zullen ambtenaren nooit de politici kunnen zijn die we eigenlijk nodig hebben.
Ik ben van mening dat de politiek zich daarvan meer bewust moet worden en in gesprek gaan met de ambtenarij. Conclusies zullen als het goed is, onvermijdelijk zijn. Persoonlijk of als groep maar altijd met respect voor elkaar want of het nu om mode gaat of om het besturen van dit land, we hebben alle partijen nodig.
Dat is maar goed ook want iedere fashionista weet: een slecht ontwerp belandt in de uitverkoop.
Jellie Tiemersma